Μία ημέρα μετά την προκήρυξη των εκλογών επισημοποιήθηκε χθες η εκτόξευση της ανεργίας στα πρωτοφανή επίπεδα του 21,8%, γκρεμίζοντας κάθε αισιόδοξη πρόβλεψη για σύντομη αναστροφή της τάσης. Την ίδια ώρα τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν ήδη απορροφήσει σχεδόν τα 2/3 των ετήσιων επιχορηγήσεων του προϋπολογισμού, με το ΙΚΑ συγκεκριμένα να έχει «τραβήξει» μόλις στο δίμηνο το 64,4% των συνολικών πιστώσεων που προβλέπονται για ολόκληρο το έτος!
Ανάλογα υψηλές... αναλήψεις μέχρι και 35,7% (ΤΑΠ - ΟΤΕ) ή 30% (ΟΑΕΕ) επί του ετήσιου κονδυλίου υπήρξαν και από τα υπόλοιπα ταμεία. Η εξέλιξη αυτή σε συνδυασμό με την υψηλότερη από την προβλεπόμενη ύφεση και το σημαντικά υψηλότερο ποσοστό ανεργίας προδικάζει ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές θα κληθεί να λάβει μέτρα για τη βιωσιμότητα των ταμείων με ορατό το ενδεχόμενο περαιτέρω μείωσης των συντάξεων στην περίπτωση που δεν εξευρεθούν πρόσθετοι πόροι χρηματοδότησης.
Τα δύο μεγάλα κόμματα, που στήριξαν και την κυβέρνηση Παπαδήμου, γνωρίζουν πολύ καλά ότι περαιτέρω περιθώρια για ενίσχυση των εσόδων από νέους φόρους δεν υπάρχει, ενώ και τα ψηφισθέντα φορολογικά μέτρα είναι καταδικασμένα σε μαρασμό στην περίπτωση που δεν συνοδευθούν από αναπτυξιακές δράσεις.
Με δεδομένο, μάλιστα, ότι η αμφιλεγόμενου αποτελέσματος συμφωνία στήριξης της Ελλάδας από την ΕΕ δεν πρόκειται από μόνη της να οδηγήσει σε αύξηση της ρευστότητας, οι αναπτυξιακές πρωτοβουλίες αποτελούν ικανή και αναγκαία συνθήκη για την έξοδο της χώρας από την ύφεση. Μαζί δε με τον περιορισμό του κράτους και την εξοικονόμηση πόρων ύψους 11,6 δισ. ευρώ από περικοπές δαπανών που θα πρέπει να καθορισθούν τον Ιούνιο.
ΥΦΕΣΙΑΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ
Οι αναπτυξιακές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας προκύπτουν ανάγλυφα από μία απλή ματιά στην πορεία των βασικών οικονομικών δεικτών. Τελευταία στοιχεία της ελληνικής στατιστικής Αρχής καταδεικνύουν ελεύθερη πτώση τόσο της οικοδομικής δραστηριότητας όσο και της βιομηχανικής παραγωγής, με τη μεν πρώτη να υποχωρεί ακόμη και σε σχέση με τις μειωμένες περυσινές επιδόσεις κατά... 50%(!) και τη βιομηχανία κατά σχεδόν 10%.
Αντίστοιχη πορεία διαγράφει και ο τζίρος του λιανικού εμπορίου, ο οποίος μετά από δύο χρόνια συνεχών μειώσεων υποχωρεί κατά 8,9% τον περασμένο Ιανουάριο χωρίς από πουθενά να προκύπτουν σημάδια ανάκαμψης. Στις χρόνιες στρεβλώσεις άλλωστε της αγοράς αποδίδεται και η διατήρηση του πληθωρισμού στα επίπεδα του 1,7%, που μπορεί να είναι σημαντικά χαμηλότερα σε σχέση με πέρυσι, πλην όμως δείχνει στοιχεία στασιμοπληθωρισμού σε σχέση με την υπερβολική ύφεση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ η βιομηχανική παραγωγή πνέει τα λοίσθια, οι μεν τιμές των εισαγόμενων πρώτων υλών στη βιομηχανία αυξάνονται (Φεβρουάριος) κατά 7,8%, οι δε τιμές παραγωγού κατά 6,8%. Προβληματισμό εξάλλου δημιουργεί και η πορεία των βιομηχανικών παραγγελιών, οι οποίες λειτουργούν ως πρόδρομος δείκτης για τη βιομηχανική παραγωγή.
Κατόπιν αυτών, μόνον έκπληξη δεν αποτελεί το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία για πέντε συνεχόμενα χρόνια, διάστημα ρεκόρ για ευρωπαϊκή οικονομία, βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην ύφεση, με την υποχώρηση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος να φθάνει το 6,95% μόνον το 2011 έναντι αρχικών προβλέψεων 4,8% και πάνω από 17% τα τελευταία τέσσερα χρόνια, με ορατές τις επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία.
Η ζοφερή αυτή κατάσταση δημιουργεί ψηλούς σκοπέλους στη νέα κυβέρνηση, που είναι υποχρεωμένη να κινηθεί στα πλαίσια του νέου μνημονίου, που έχει ως βάση το δεδομένο ότι η Ελλάδα θα επιστρέψει σύντομα στην ανάπτυξη με το ποσοστό της ανεργίας να μην υπερβαίνει το 18,5% κατά μέσο όρο το 2012. Ωστόσο, ακόμη και κυβερνητικοί κύκλοι αμφιβάλλουν για περιορισμό της ύφεσης στο 3,5% το 2012, ενώ από την τρόικα γίνεται ήδη λόγος για ύφεση της τάξης του 4,5% το τρέχον έτος, πιέζοντας την Ελλάδα να συνδέσει τα μακροοικονομικά μεγέθη του μεσοπρόθεσμου πλαισίου με τα κατάλληλα μέτρα τον προσεχή Ιούνιο.
Η πίεση για την ανάληψη δράσεων μέχρι τον προσεχή Ιούνιο που έχει λάβει προθεσμία η χώρα μας είναι ασφυκτική. Η βαθύτερη ύφεση σε συνδυασμό με την εκτόξευση της ανεργίας δημιουργούν πρόσθετο βαρίδι στον τρέχοντα προϋπολογισμό, αφού τα ασφαλιστικά ταμεία θα κληθούν να σηκώσουν επιπλέον βάρος από τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών και των αυξημένων κονδυλίων για τα επιδόματα ανεργίας. Αισιοδοξία, ωστόσο, αφήνει η ανάκαμψη των εσόδων, η σημαντική εξοικονόμηση δαπανών για τόκους λόγω του κουρέματος και ο περιορισμός του πρωτογενούς ελλείμματος στα 365 εκατ. ευρώ έναντι στόχου 1,4 δισ. ευρώ.
Οι υποχρεώσεις της νέας κυβέρνησης
Πέραν της αντιμετώπισης των διαρθρωτικών αδυναμιών, η νέα κυβέρνηση αναλαμβάνει μία μακρά λίστα υποχρεώσεων, η υλοποίηση των οποίων καθίσταται επιτακτική από τους πιστωτές μας, προκειμένου να συνεχισθεί απρόσκοπτα η χρηματοδοτική ροή του νέου δανείου και η ελληνική οικονομία να συνεχίζει να ελπίζει ότι θα βγει από την κρίση. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε μία, ούτε δύο, αλλά περισσότερες από ογδόντα (!) βασικές προαπαιτούμενες δράσεις θα πρέπει να ολοκληρώσει η Ελλάδα μέσα στο κρίσιμο μετεκλογικό διάστημα του δεύτερου τριμήνου του έτους.
Πρόκειται για μία σειρά κομβικών δράσεων που ξεκινούν από την ολοκλήρωση εκκρεμών υποχρεώσεων του πρώτου τριμήνου και φτάνουν μέχρι τη λεπτομερή προετοιμασία και εφαρμογή των νέων, έτσι ώστε, ανεξαρτήτως του ρυθμού ύφεσης κατά το τρέχον έτος, να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα τουλάχιστον 1% το τρέχον έτος και 4,5% το 2015.
Πέραν των μειώσεων σε μισθούς και συντάξεις, όπως αυτές θεσμοθετήθηκαν με τον εφαρμοστικό νόμο, θα πρέπει να καθορισθούν οι δράσεις για τη μείωση του κράτους, το κλείσιμο δημόσιων φορέων, οι νέες φορολογικές αλλαγές, οι αποκρατικοποιήσεις, η αλλαγή του συστήματος προμηθειών, η αναμόρφωση του δικαστικού συστήματος, το εθνικό κτηματολόγιο και η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
Στο μνημόνιο τίθενται και διαρθρωτικά εισπρακτικά ορόσημα για την επίτευξη των στόχων του προϋπολογισμού, που έχουν να κάνουν με την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών, τους ελέγχους των μεγάλων φορολογουμένων, των αυτοαπασχολούμενων, των ατόμων με μεγάλη περιουσία και της απόδοσης του ΦΠΑ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι με την ανάληψη των καθηκόντων της η νέα κυβέρνηση θα πρέπει μέσα σε ένα μήνα να έχει εισπράξει 1 δισ. ευρώ από βεβαιωμένες οφειλές παρελθόντων οικονομικών ετών, το 20% των οφειλών του τρέχοντος έτους, να έχει διενεργήσει 600 ελέγχους φορολογουμένων με μεγάλη περιουσία και 5.000 για την απόδοση του ΦΠΑ και να έχει εισπράξει πάνω από το 50% των φόρων και των προστίμων που έχουν καταλογισθεί από το σύνολο των προσωρινών ελέγχων.
(Πηγή: Κέρδος)
