Τα σενάρια
Τα 3 + 1 παραπάνω εναλλακτικά -σε σχέση με τις οριζόντιες μειώσεις τις οποίες ζητά η τρόικα- σενάρια, συζητούνται, ήδη, σε κυβερνητικό επίπεδο ως ένα «μείγμα» μέτρων που, σε συνδυασμό με τη σχεδιαζόμενη μείωση κατά 10% των ασφαλιστικών εισφορών για τους συνεπείς, εκτιμάται ότι μπορεί να συγκεντρώσει τη ζητούμενη μίνιμουμ αποδοχή και στο Κοινοβούλιο για τρεις λόγους:
Πρώτον, απαντά στην απαίτηση της τρόικας για περαιτέρω μείωση των μισθών (πέραν του 14,3% μεσοσταθμικά έως σήμερα) αλλά και του μη μισθολογικού κόστους εργασίας, δηλαδή των εισφορών που φτάνουν το 45%, είναι οι υψηλότερες στην Ε.Ε. και σύμφωνα με το σχέδιο του υπουργείου Εργασίας μπορούν να αρχίσουν να μειώνονται από τον επόμενο μήνα (η μείωση 10% θα επιστρέφεται ανά εξάμηνο υπό τη μορφή rebate).
Οι μειώσεις των μισθών, μέσω των επιχειρησιακών και των ατομικών συμβάσεων που έχουν ως «πάτωμα» τα κατώτατα όρια της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, επικρατούν και θεωρείται βέβαιο ότι η χρήση τους θα διευρυνθεί. Χωρίς να χρειάζεται να «σπάσει» γενικά ο κατοχυρωμένος κατώτατος μισθός των 751 ευρώ, που περιφρουρούν με τη συμφωνία τους οι κοινωνικοί εταίροι και προστατεύει το Σύνταγμα (άρθρα 22 και 23). Η μείωσή του στα 601 ευρώ έχει γίνει, υπό προϋποθέσεις που επανεξετάζονται για τους νέους έως 25 ετών και συζητείται να επεκταθεί και να ισχύει και στις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (Αν. Μακεδονία και Θράκη, Ηπειρο, Αττική και Πελοπόννησο), δίνοντας διπλό όφελος στους εργοδότες (μείωση κόστους εργασίας και εισφορών) και στην ανταγωνιστικότητα της «παραγωγής».
Δεύτερον, τα μέτρα δεν θα «βαθύνουν» απότομα κι άλλο την ύφεση, αφαιρώντας «αυτόματα» επιπλέον μεγάλα έσοδα από φόρους και εισφορές προς τα Ταμεία. Με άμεσο κίνδυνο να γίνουν νέες μειώσεις στις καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις και όχι μόνο στις επικουρικές, για τις οποίες η τρόικα ζητά άμεσα μέτρα, παρά τις διαφωνίες της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ.
Τα στοιχεία που παρέδωσε την Πέμπτη το βράδυ στον υπουργό Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλο ο υπουργός Εργασίας Γ. Κουτρουμάνης δείχνουν ότι τυχόν κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού θα αφαιρούσε έσοδα 2,2 δισ. από το ΙΚΑ και 4,5 δισ. στο σύνολο των Ταμείων (15% x 30 δισ. που είναι, σε ετήσια βάση, το κόστος της μισθοδοσίας), αυξάνοντας τουλάχιστον κατά 2% την ύφεση στην οικονομία. Μικρότερες θα είναι οι απώλειες αν τεθεί πλαφόν για το 13ο και το 14ο, καθώς και από ένα «πάγωμα» των ωριμάσεων (προβλέπεται μείωση εσόδων για τα Ταμεία 2% ετησίως, περί τα 600 εκατ. ευρώ).
Τρίτον, θα αποφευχθούν όχι μόνο πολιτικές αλλά και δικαστικές εμπλοκές τόσο στα ελληνικά όσο και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του 1985, που έχει ζητήσει να επαναληφθεί η τρόικα, «πάγωνε» για δύο χρόνια κάθε μισθολογική αύξηση χωρίς να παρεμβαίνει στις συνταγματικά κατοχυρωμένες συλλογικές συμβάσεις εργασίας. «Φράγμα» έχουν βάλει οι κοινωνικοί εταίροι με την επιστολή τους στους αρχηγούς των κομμάτων και στον πρωθυπουργό και στην κατάργηση της μετενέργειας των συμβάσεων (δηλ. να μην ισχύει ένα εξάμηνο μετά τη λήξη κανένας απολύτως όρος κλαδικής ή ομοιοεπαγγελματικής σύμβασης).
Νόμος-πακέτο
Κυβερνητικά στελέχη υπογραμμίζουν ότι η παρέμβαση στους μισθούς, τις εισφορές και τις επικουρικές συντάξεις θα γίνει με γνώμονα την αποφυγή της χρεοκοπίας.
Οι αλλαγές που θα περιληφθούν είτε σε νόμο-πακέτο είτε σε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, για να «περάσουν» από τη Βουλή θα πρέπει να είναι «ζυγισμένες» πολιτικά, οικονομικά και συνταγματικά.
«Σεβαστείτε τα σημεία συμφωνίας μας»
«O κοινωνικός διάλογος αποτελεί θεσμό συνεννόησης, αναγνωρισμένο από τη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα πρέπει και στη χώρα μας να αποτελεί βασικό εργαλείο συμφωνιών, με σεβασμό στα αποτελέσματά του».
Με αυτή την απαίτηση, «να γίνει σεβαστή η συμφωνία τους», οι κοινωνικοί εταίροι «ανοίγουν» την επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό Λ. Παπαδήμο και στους αρχηγούς των κομμάτων. Οι κοινωνικοί εταίροι ζητούν:
1. Να διατηρηθούν τα προβλεπόμενα στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση για τους κατώτατους μισθούς, το 13ο και το 14ο μισθό.
2. Στα ζητήματα μη μισθολογικού κόστους και στη διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα να ξεκινήσει τώρα τριμερής διάλογος (κυβέρνηση - εργοδοτικοί και εργατικοί φορείς) και το αποτέλεσμά του να νομοθετηθεί. Ο διάλογος πρέπει να περιλαμβάνει μείωση ασφαλιστικών εισφορών με αναζήτηση ισοδυνάμων αποτελεσμάτων αποδεκτών από τους κοινωνικούς εταίρους και αναζήτηση λύσεων στα κυρίαρχα θέματα της ανταγωνιστικότητας, όπως απλό και σταθερό φορολογικό σύστημα, απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης και λειτουργίας των επιχειρήσεων, χρήσεις γης, υγιείς κανόνες και συνθήκες ανταγωνισμού, ηλεκτρονική βάση σύζευξης προσφοράς - ζήτησης στην αγορά εργασίας και άλλα.
3. Να διατηρηθεί η μετενέργεια των συλλογικών συμβάσεων. Στην επιστολή τονίζονται ακόμη ότι η ΓΣΕΕ δεν συμφώνησε στην πρόταση των εργοδοτικών οργανώσεων «να μην υπάρχει καμιά αυξητική μεταβολή των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα για το 2012 και το 2013».
Και προαναγγέλλεται «συνέχιση του διαλόγου, με βάση την πρόταση-πρόσκληση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, ώστε να αντιμετωπιστούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα προβλήματα που διαμορφώνει η νέα πραγματικότητα».
(Πηγή: Ημερησία)
