Tη δυνατότητα να λάβουν πρόσθετη σύνταξη από τις ασφαλιστικές εταιρείες και τις τράπεζες έχουν τα ελληνικά νοικοκυριά, καθώς διευρύνονται οι επιλογές τους με την ανάπτυξη του bancassurance στη χώρα μας. Η πρόσφατη ασφαλιστική μεταρρύθμιση και το πρόβλημα βιωσιμότητας που αντιμετωπίζουν τα πολυπληθέστερα Ταμεία της χώρας επαναφέρουν στο προσκήνιο τα πλεονεκτήματα της ιδιωτικής ασφάλισης. Ο λόγος γίνεται για τα συνταξιοδοτικά προγράμματα, τα οποία μπορούν να εξασφαλίσουν στον μισθωτό ή στον ελεύθερο επαγγελματία μία σύνταξη ή ένα εφάπαξ ποσό στο τέλος της σταδιοδρομίας του.Στο πλαίσιο αυτό οι ασφαλιστικές εταιρείες και οι τράπεζες καλούνται να εκπαιδεύσουν τα ελληνικά νοικοκυριά και να τα στρέψουν στη συστηματική αποταμίευση, η οποία μπορεί να τους αποφέρει ένα επιπλέον εισόδημα στο μέλλον. Ως σήμερα, οι πωλήσεις τέτοιων ασφαλιστικών προϊόντων είναι περιορισμένες στη χώρα μας σε σχέση με την υπόλοιπη ευρωζώνη, ωστόσο οι προοπτικές ανάπτυξης του κλάδου, δηλαδή της διάθεσης συνταξιοδοτικών ή άλλων προγραμμάτων ασφάλισης, είναι σημαντικές.
Ειδικότερα για τις τράπεζες, σύμφωνα με στελέχη της αγοράς, τα επόμενα χρόνια η περαιτέρω συμπίεση των περιθωρίων κέρδους για τον κλάδο και η ωρίμανση της λιανικής τραπεζικής αναμένεται να οδηγήσουν το σύνολο του τραπεζικού κλάδου σε αναζήτηση νέων πηγών εσόδων στον τομέα των τραπεζοασφαλειών. Σε πρώτη φάση, ωστόσο, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εξοικείωση του κόσμου με την έννοια της αποταμίευσης, η οποία σήμερα σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού, λόγω και της οικονομικής στενότητας που υπάρχει, αποτελεί άγνωστη πρακτική. Αντιθέτως κυριαρχεί η λογική του εύκολου και γρήγορου κέρδους, η οποία σε πολλές περιπτώσεις, αν όχι στις περισσότερες, οδηγεί σε λάθος επενδυτικές αποφάσεις.
Σήμερα, με τη χρήση των σύγχρονων αποταμιευτικών προϊόντων, η εξασφάλιση σημαντικών κερδών και αποδόσεων στο μέλλον δεν θα πρέπει να θεωρείται άπιαστο όνειρο. Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύουν τα μαθηματικά και η ιστορία των αγορών. Συγκεκριμένα, υπάρχει τρόπος ώστε ένας εργαζόμενος με όχι πολύ μεγάλο μισθό να έχει στον τραπεζικό του λογαριασμό αρκετές χιλιάδες ευρώ όταν συνταξιοδοτηθεί, εκμεταλλευόμενος τα οφέλη της συστηματικής και μακροχρόνιας αποταμίευσης-επένδυσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η τοποθέτηση για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στο χρηματιστήριο. Η εμπειρία στις ώριμες χρηματιστηριακές αγορές έχει δείξει ότι αυτοί που επιλέγουν να παραμένουν στην αγορά για σημαντικό χρονικό διάστημα, επενδύοντας σε μεγάλες εισηγμένες εταιρείες είτε απευθείας είτε μέσω αμοιβαίων κεφαλαίων, βγαίνουν τελικώς κερδισμένοι.
Ωστόσο, υπάρχουν παραδείγματα σύμφωνα με τα οποία η υπέρμετρη και επιθετική τοποθέτηση αποταμιευτικών κεφαλαίων σε τραπεζικές μετοχές ή «ρισκαδόρικα» προϊόντα μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές κεφαλαιακές απώλειες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πρόσφατη κατάρρευση συνταξιοδοτικών προγραμμάτων στις ΗΠΑ μετά την κρίση των subprime στεγαστικών δανείων.
Τι αποδίδουν οι τοποθετήσεις
Σύμφωνα με μελέτες στις ΗΠΑ, η μέση ετήσια απόδοση του αμερικανικού δείκτη εταιρειών υψηλής κεφαλαιοποίησης S&Ρ ανέρχεται, τα τελευταία 81 χρόνια, σε 12%. Κάνοντας απλούς υπολογισμούς, τα αποτελέσματα που ελήφθησαν είναι τα εξής:
- Ενας 20χρονος πρέπει να επενδύει τα επόμενα 45 χρόνια 47 ευρώ τον μήνα ή να επενδύσει σήμερα και για μόνο μία φορά 6.098 ευρώ, ώστε να έχει στα 65 του 1 εκατ. ευρώ.
- Αντίστοιχα, ένας 25χρονος πρέπει να επενδύσει εφάπαξ 10.747 ευρώ ή 85 ευρώ τον μήνα για τα επόμενα 40 χρόνια, ώστε να φθάσει το 1 εκατ. ευρώ.
- Ενας νέος 30 ετών πρέπει να επενδύσει 18.940 ευρώ εφάπαξ ή 155 ευρώ τον μήνα για τα επόμενα 35 χρόνια, για να γίνουν 1 εκατ. ευρώ τα χρήματά του.
- Τέλος, ένας 35χρονος πρέπει να επενδύσει 33.378 ευρώ εφάπαξ ή να αποταμιεύει 286 ευρώ τον μήνα, για να είναι εκατομμυριούχος όταν φθάσει τα 65 του χρόνια.
Τα εργαλεία για την επένδυση
Υπάρχουν δύο εργαλεία που μπορεί να χρησιμοποιήσουν τα νοικοκυριά για να εξασφαλίσουν σύνταξη ή ένα εφάπαξ ποσό στο μέλλον: τα ασφαλιστικά προγράμματα στήριξης της κύριας σύνταξης και τα αμοιβαία κεφάλαια. Αναλυτικότερα, τα συνταξιοδοτικά προϊόντα εξασφαλίζουν πρόσθετο εισόδημα σε μορφή εφάπαξ ποσού ή μηνιαίας σύνταξης.
Δίνουν την ευχέρεια στον συμμετέχοντα στο πρόγραμμα να επιλέξει, ανάλογα με τις ανάγκες και την οικονομική του δυνατότητα, το ύψος του μηνιαίου ή ετήσιου ασφαλίστρου, το οποίο κατ΄ ελάχιστον μπορεί να ανέλθει ως και τα 15 ευρώ τον μήνα, ποσό ιδιαίτερα χαμηλό ακόμη και για νοικοκυριά με περιορισμένα εισοδήματα.
Πολύ σημαντικό θεωρείται επίσης το γεγονός ότι αρκετά ασφαλιστικά προγράμματα εγγυώνται ελάχιστη απόδοση που κυμαίνεται στο 3%- 4%, υπό την προϋπόθεση ότι ο πελάτης καταβάλλει κανονικά τις εισφορές του για τη συνολική διάρκεια του προγράμματος, η οποία μπορεί να φθάνει ακόμη και τα 25 έτη. Στο τέλος ο ασφαλισμένος επιλέγει τον τρόπο καταβολής των «δεδουλευμένων».
Συγκεκριμένα, στη λήξη του προγράμματος η τράπεζα καταβάλλει είτε ένα εφάπαξ ποσό είτε σύνταξη κάθε μήνα, που εξαρτώνται από το ύψος των εισφορών του πελάτη, αλλά και από τη διάρκεια και απόδοση της επένδυσης.
Από την άλλη πλευρά, το δεύτερο «εργαλείο» αποταμίευσης αποτελούν τα αμοιβαία κεφάλαια. Με τα προϊόντα αυτά, ένα νοικοκυριό ακόμη και με 50 ευρώ μπορεί να συμμετάσχει σε ένα μεγάλο και επαγγελματικά διαχειριζόμενο χαρτοφυλάκιο, το οποίο αποτελείται από σημαντικό αριθμό μετοχικών τίτλων. Ετσι, μπορεί να αποταμιεύει όποιο ποσό έχει διαθέσιμο κάθε μήνα και στο τέλος μιας μεγάλης περιόδου να «εξαργυρώσει» τη συστηματική δέσμευση ενός πολύ μικρού μέρους του εισοδήματός του.
ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ
