«…Η Ελλάδα, είπαν (τα στελέχη του κλιμακίου της Κομισιόν που βρέθηκαν στην Αθήνα για να ελέγξουν την πορεία της ελληνικής οικονομίας), είναι ίσως σήμερα το πιο εχθρικό κράτος στην Ευρώπη για τους υποψήφιους επενδυτές και για τους νέους επιχειρηματίες, όχι από άποψη, αλλά λόγω της γραφειοκρατίας, εάν όχι – όπως θα υποστήριζαν ορισμένοι – της διαφθοράς. Κι αν εμείς το γνωρίζουμε, οι κοινοτικοί δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί σε μια εποχή που το κεφάλαιο αναζητά διεξόδους, η χώρα μας κλείνει τα σύνορα.
Ούτε βέβαια γιατί μια χώρα που επιθυμεί την ανάκαμψη της οικονομίας της δεν ανοίγει τα σύνορα σε νέες επενδύσεις, παρά μόνο προτιμά να πουλάει κομμάτι κομμάτι τον εθνικό της πλούτο και υποδομές, είτε αυτό ονομάζεται λιμάνια είτε τηλεπικοινωνίες…
Με το μύθο του one stop shop που θα παρέκαμπτε το λαβύρινθο του δημόσιου τομέα και θα επέτρεπε την ίδρυση μιας επιχείρησης σε χρόνο-ρεκόρ να έχει ουσιαστικά καταρρεύσει, η κυβέρνηση οφείλει να εστιάσει στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, τόσο σε εγχώριο επίπεδο όσο και σε επίπεδο ξένων επενδύσεων.
Ειδικά για το τελευταίο πάντως, οι κοινοτικές προτροπές δεν φαίνονται τυχαίες. Εάν κάποτε η είσοδος του «ξένου κεφαλαίου» μπορούσε να ελεγχθεί ή να επιτραπεί υπό όρους, σήμερα δείχνει να αποτελεί αναγκαιότητα δεδομένης της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας…»
(Από άρθρο του κ. Ν. Χρυσικόπουλου στο «Κεφάλαιο» της 9/1/10)
