Τα τελευταία επίσημα στοιχεία λένε πως η πιστωτική επέκταση προς τον ιδιωτικό τομέα μειώθηκε τον Οκτώβριο κατά 3,9% σε ετήσια βάση, ή αλλιώς οι ελληνικές τράπεζες «ρούφηξαν» από επιχειρήσεις και νοικοκυριά 937 εκατ. ευρώ τον Οκτώβριο και άλλα 568 εκατ. ευρώ το Σεπτέμβριο που μας πέρασε.
Ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβριος επίσης ήταν άλλοι δύο μήνες πτώσης των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες (160,1 και 161,2 εκατ. ευρώ, αντίστοιχα), κυρίως λόγω του ότι οι Έλληνες «σήκωσαν» λεφτά από τις τράπεζες για να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος (βλέπε παράλληλη αύξηση στα φορολογικά έσοδα).
Το κακό είναι πως η εικόνα αυτή σε χορηγήσεις και καταθέσεις δεν αποτελεί ελληνική αποκλειστικότητα, αλλά χαρακτηρίζει ολόκληρη σχεδόν την Ευρωζώνη, η οποία αντιμετωπίζει και αυτή σοβαρά ζητήματα ρευστότητας.
Διαβάζουμε λοιπόν στο Οικονομικό Δελτίο της Alpha Bank, πως στη Ζώνη του Ευρώ, η πιστωτική επέκταση προς τις επιχειρήσεις μειώθηκε σε ετήσια βάση κατά 3,7% τον Οκτώβριο, έναντι πτώσης 3,6% το Σεπτέμβριο. Συνολικά, η χρηματοδότηση προς τον ιδιωτικό τομέα υποχώρησε κατά 2,1% τον Οκτώβριο, όπως ακριβώς και το Σεπτέμβριο του 2013. Όσο για τις καταθέσεις των νοικοκυριών στην Ευρωζώνη, αυτές συρρικνώθηκαν σε ετήσια βάση κατά 3,2% τον Οκτώβριο, έναντι -3,5% το Σεπτέμβριο.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι είναι πιθανόν μέσα στο Δεκέμβριο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να προχωρήσει σε νέα μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας στην οικονομία, στα οποία μπορεί να συμπεριλαμβάνονται ακόμη και αρνητικά επιτόκια καταθέσεων στην ΕΚΤ.
Οι εκτιμήσεις για το 2014
Πόσο αισιόδοξες μπορούν οι ελληνικές επιχειρήσεις για βελτίωση της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας μέσα στο 2014;
Ακόμη και οι αισιόδοξοι παράγοντες της αγοράς κρατούν πλέον, μικρό καλάθι και θέτουν σημαντικές προϋποθέσεις, προκειμένου να «πέσει χρήμα» στις ελληνικές επιχειρήσεις.
Πάντως, συμφωνούν πως το ζήτημα ενίσχυσης της ρευστότητας θα περάσει αναγκαστικά μέσα από τους παρακάτω τέσσερις άξονες δράσης.
• Επαναπατρισμός καταθέσεων: Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, το πρώτο στοίχημα είναι αυτό του επαναπατρισμού καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες. Κάτι τέτοιο ωστόσο, δύσκολα θα το δούμε μέσα τουλάχιστον στους αμέσως επόμενους μήνες, καθώς θα επηρεαστεί καταλυτικά από δύο κυρίως παράγοντες:
Πρώτον, από το περιεχόμενο της έκθεσης της BlackRock για την ποιότητα των δανειακών χαρτοφυλακίων των ελληνικών τραπεζών που θα δημοσιευθεί κατά άλλους μέσα στις προσεχείς ημέρες και κατά άλλους μέχρι και τα τέλη Ιανουαρίου.
Και δεύτερον (και κυριότερο), από την έκβαση των διαπραγματεύσεων για τη μακροπρόθεσμη ρύθμιση του ελληνικού δημόσιου χρέους, οι οποίες θα ξεκινήσουν τον προσεχή Απρίλιο.
Ακόμη όμως και αν επιστρέψει στις ελληνικές τράπεζες ένα πολύ σημαντικό ύψος καταθέσεων, θεωρείται βέβαιο πως ένα μέρος αυτών δεν θα κατευθυνθεί στην αγορά, αλλά θα επιστρέψει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προκειμένου να περιοριστεί το σχετικό άνοιγμα του εγχώριου χρηματοπιστωτικού μας συστήματος.
• Μια δεύτερη πηγή ρευστότητας -σχετικά περιορισμένη σε όγκο- θα μπορούσε να προκύψει από την Ευρώπη και ειδικότερα μέσα από τα ΕΣΠΑ και κάποιες άλλες μορφές θεσμικής χρηματοδότησης (πχ Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων).
Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι δύο παραπάνω δράσεις (επαναπατρισμός καταθέσεων και χρηματοδότηση από Ευρώπη) δεν φαίνεται να αρκούν για να βελτιωθεί δραστικά η ρευστότητα στην πραγματική ελληνική οικονομία, με αποτέλεσμα κυβέρνηση και επιχειρήσεις να καλούνται να πάρουν την... υπόθεση στα χέρια τους.
• Ο τρίτος λοιπόν άξονας δράσης αφορά την κυβέρνηση, η οποία καλείται να προχωρήσει όσο το δυνατόν ταχύτερα και με αποφασιστικότητα τις αξιοποιήσεις κρατικής ακίνητης περιουσίας, μέσω των οποίων θα προσελκυσθούν κεφάλαια από το εξωτερικό για επενδύσεις. Η περίπτωση της πώλησης του Αστέρα Βουλιαγμένης είναι ενδεικτική για το τι θα πρέπει να γίνει, καθώς όχι μόνο εισρέει χρήμα στα κρατικά ταμεία, αλλά παράλληλα εξασφαλίζονται σημαντικές επενδύσεις για τα επόμενα χρόνια.
• Τέλος, οι ελληνικές επιχειρήσεις καλούνται να δουλέψουν (ουσιαστικά, αυτή τη φορά) προκειμένου να προσελκύσουν επενδυτικά κεφάλαια από το εξωτερικό.
Και τέτοια κεφάλαια πολύ δύσκολα θα έρθουν από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όσοι λοιπόν μιλούσαν για ύπουλα σχέδια των Γερμανών και των Βορειοευρωπαίων γενικότερα, προκειμένου να μας φτωχύνουν και να μας αναγκάσουν να τους πουλήσουμε «τσάμπα» τα ελληνικά «φιλέτα», προφανώς έχουν διαψευσθεί). Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως μέχρι σήμερα οι πλείστοι ενδιαφερόμενοι ξένοι επενδυτές προέρχονται από ΗΠΑ-Καναδά, Κίνα, Ρωσία και Αραβικές χώρες, αλλά όχι από την Ευρώπη.
(Πηγή: euro2day.gr)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
