Το αυτοκίνητο σήμερα, φορολογείται μέσω:
- Της αγοράς ενός (Ι.Χ.Ε.), με το Δημόσιο να εισπράττει από τέλη, δασμούς, φόρους και ΦΠΑ ποσά που ξεπερνούν κατά πολύ το 50% της αγοραίας αξίας
- Των ετήσιων τελών κυκλοφορίας
-Των έμμεσων φόρων από ασφαλιστήρια συμβόλαια
-Του φόρου πολυτελούς διαβίωσης επί της αντικειμενικής δαπάνης αυτοκινήτων, με κυβισμό άνω των 1.929 κυβικών εκατοστών. (Για τον υπολογισμό του φόρου πολυτελούς διαβίωσης, σας παραπέμπουμε στο www.artion.gr/ενημέρωση)
- Του φόρου εισοδήματος, που προκύπτει από τα τεκμήρια διαβίωσης.
Με το άρθρο 13 του ν.4172 / 2013, εισάγεται μια νέα επιβάρυνση που θα ισχύσει από 1.1.2014.
Παραθέτουμε αυτούσιο το άρθρο, που αφορά φυσικά πρόσωπα, και τα οποία λαμβάνουν παροχές σε είδος.
«1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων των παραγράφων 2, 3, 4 και 5 οποιεσδήποτε παροχές σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή συγγενικό πρόσωπο αυτού, συνυπολογίζονται στο φορολογητέο εισόδημά του στην αγοραία αξία τους, εφόσον η συνολική αξία των παροχών σε είδος υπερβαίνει το ποσό των 300 ευρώ ανά φορολογικό έτος.
2. Η αγοραία αξία της παραχώρησης ενός οχήματος σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από αυτά ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα ενός φορολογικού έτους, υπολογίζεται σε ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) του κόστους του οχήματος, που εγγράφεται ως δαπάνη στα βιβλία του εργοδότη με τη μορφή της απόσβεσης περιλαμβανομένων των τελών κυκλοφορίας, επισκευών, συντηρήσεων, καθώς και του σχετικού χρηματοδοτικού κόστους που αντιστοιχεί στην αγορά του οχήματος ή του μισθώματος.
Σε περίπτωση που το κόστος είναι μηδενικό, η αγοραία αξία της παραχώρησης ορίζεται σε ποσοστό 30% της μέσης δαπάνης ή απόσβεσης κατά τα τελευταία τρία (3) έτη.»
Με τον τρόπο αυτό διευρύνεται η βάση για υπολογισμό τεκμαρτών εισοδημάτων μέσω των Ι.Χ.Ε. εταιρειών, εφόσον μέχρι το 2013 αυτό ίσχυε μόνο για οχήματα με εργοστασιακή αξία άνω των 15.000 ευρώ και λαμβάνοντας υπόψη τις όποιες απομειώσεις, προσδιορίζονταν από τον νόμο.
Η συγκεκριμένη διάταξη όμως, έχει και ορισμένα ασαφή σημεία, τα οποία θα διευκρινιστούν από την αναμενόμενη εγκύκλιο του Υπουργείου Οικονομικών και αφορούν:
* Αν και τα καύσιμα που καταναλώνουν τα οχήματα θα αποτελούν παροχή σε είδος.
* Αν θα εξαιρεθούν τα αυτοκίνητα που χρησιμοποιούνται από πωλητές, όπως ίσχυε μέχρι τώρα.
Τι συνεπάγεται όμως από τα οριζόμενα του ανωτέρω άρθρου του νόμου; Το προφανές είναι ότι, κάθε τέτοιου είδους παροχή δημιουργεί πλασματικό εισόδημα, το οποίο θα φορολογηθεί, με συνέπεια την μείωση του καθαρού εισοδήματος του προσώπου που λαμβάνει την σχετική παροχή. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα και εντάσεις στις σχέσεις εργοδοτών και εργαζόμενων.
Υπάρχουν όμως και τα λιγότερο προφανή, αλλά εξίσου σημαντικά παρελκόμενα, όπως το γεγονός ότι οι πρόσθετες παροχές, εάν καταβάλλονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, τακτικά και ανελλιπώς αποκτούν συμβατικό χαρακτήρα και δε μπορούν να ανακληθούν μονομερώς από τον εργοδότη, εκτός και αν αυτός επιφύλαξε για τον εαυτό του ρητά τέτοιο δικαίωμα. Παράλληλα όμως, ο χαρακτηρισμός τους, ως τακτικές αποδοχές, δημιουργεί την υποχρέωση στον εργοδότη, να συνυπολογίζει το ποσό αυτών στα καταβαλλόμενα επιδόματα (δώρα) εορτών και αδείας και στο ύψος της αποζημίωσης σε περίπτωση καταγγελίας.
Οι παροχές αυτές μπορεί να υπαχθούν σε εισφορές ΙΚΑ; Αυτό το ερώτημα παραμένει. Εμείς αυτό που μπορούμε να επισημάνουμε είναι ότι παρόμοιες παροχές, έχουν υπαχθεί σε εισφορές.
(Πηγή: capital.gr)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
