Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μιας φορολογούμενης η οποία στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης ανέφερε τα εξής: «Έχω στη Κρήτη παραλιακή έκταση με θάμνους επικλινή η οποία έχει χαρακτηριστεί κατά ένα τμήμα ως χορτολιβαδική και ένα τμήμα ως δασική. Επί του τμήματος αυτού καμία πράξη νομής δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα λόγω κλίσεων του εδάφους είναι απρόσοδη ενώ για ένα μικρό τμήμα ομαλό που χαρακτηρίστηκε χορτολιβαδικό προβάλλει αξιώσεις το δασαρχείο. Ερωτώ τους κυρίους του υπουργείου θα κληθώ να καταβάλλω υπέρογκους φόρους για ακίνητο που αμφισβητείται η νομή μου δεν μου αποφέρει τίποτε και πρέπει να περιμένω δεκαετία τουλάχιστον να κριθεί η αντιδικία μου με το δημόσιο;»
Όμως και οικόπεδα προκύπτουν μεγάλες επιβαρύνσεις με το μεγαλύτερο βάρος να πέφτει σε αυτούς που κατέχουν οικόπεδα σε ακριβές περιοχές της χώρας.
Στα περίεργα καταγράφεται ο τρόπος φορολόγησης οικοπέδων στην ίδια περιοχή με την ίδια ακριβώς τιμή ζώνης και τους ίδιους συντελεστές αξιοποίηση οικοπέδου. Για παράδειγμα:
-Στη Βουλιαγμένη σε οικόπεδο ενός στρέμματος αντιστοιχεί ενιαίος φόρος ακινήτων ύψους 15.000 ευρώ. Αν στο ίδιο οικόπεδο έχει ανεγερθεί κατοικία 600 τετραγωνικών μέτρων και έχει εξαντληθεί ο συντελεστής δόμησης τότε επιβάλλεται στο κτίσμα φόρος 10.404 ευρώ.
-Στη Βούλα σε οικόπεδο ενός στρέμματος αναλογεί ενιαίος φόρος ακινήτων 10.000 ευρώ. Αν στο ίδιο οικόπεδο έχει χτιστεί μια βίλα επιφάνειας 500 τετραγωνικών τότε στο κτίσμα αναλογεί φόρος 6.120 ευρώ.
(Πηγή: matrix24.gr)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
