Υπάρχουν πάντα δουλειές εκεί έξω
Είναι αλήθεια. Η αγορά εργασίας αυτήν την στιγμή βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση. Πολύς κόσμος έχασε δουλειές που έμοιαζαν ότι θα υπήρχαν για πάντα. Νοικοκυριά που βασίζονταν σε ένα σταθερό εισόδημα, καλούνται τώρα να αντιμετωπίσουν δραματικά οικονομικά προβλήματα, γιατί αυτό το εισόδημα έπαψε να υπάρχει. Και το κακό είναι ότι το να βρεις μια δουλειά σήμερα είναι σαν να ψάχνεις έναν ψύλλο στ' άχυρα. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα σε κάθε περίοδο κρίσης. Εμείς στην Ελλάδα ήμασταν τυχεροί τόσα χρόνια μετά την δεκαετία του '50 να μην έχουμε ζήσει τόσο έντονα τέτοιες καταστάσεις. Πλέον όμως πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως -τουλάχιστον για μερικά ακόμη χρόνια- αυτό θα είναι η καθημερινότητά μας.
"Δεν υπάρχουν δουλειές. Ψάχνω πέντε μήνες τώρα, έχω απαντήσει σε κάθε αγγελία στο Internet και στις εφημερίδες. Είναι εντελώς άσκοπο". Αυτή είναι μια συνηθισμένη ατάκα πια. Την έχουμε πει και οι ίδιοι, την έχουμε σίγουρα ακούσει από κάποιο κοντινό μας πρόσωπο. Περιμένουμε όλοι από την κυβέρνηση να έλθει και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας (και το μόνο που ακούμε είναι ότι θα καταργήσει ακόμη περισσότερες, ξεκινώντας απολύσεις στο Δημόσιο). Η αλήθεια, όμως, είναι ότι τις νέες θέσεις εργασίας δεν τις δημιουργεί η κυβέρνηση, αλλά οι ιδιώτες. Ακόμη καλύτερα: Οι πελάτες. Αν το 21% του σημερινού οικονομικά ενεργού πληθυσμού στην Ελλάδα είναι άνεργο, αυτό σημαίνει ότι το υπόλοιπο 79% έχει κάποια δουλειά, κάποιο εισόδημα, ξοδεύει κάποια χρήματα σε προϊόντα και υπηρεσίες. Ο καταναλωτισμός δεν είναι η πρώτη προτεραιότητα σε περιόδους κρίσης, γι' αυτό και οι δουλειές έχουν μειωθεί. Γιατί όσοι έχουν έστω και λίγα χρήματα, έχουν περιορίσει τις αγορές τους. Κάποιοι κλάδοι, ολόκληροι, τείνουν προς τον εξαφανισμό. Η αγορά αυτοκινήτου, για παράδειγμα. Το πιο μεγάλο πρόβλημα των ανέργων είναι ότι γνωρίζουν μόνο τον δικό τους χώρο και την στιγμή που αυτό χάνεται, νιώθουν ότι χάνονται μαζί του. Κι όμως, δουλειές υπάρχουν.
Μήπως ψάχνουμε με λάθος τρόπο;
Μπορεί να μην είναι η δουλειά που ονειρεύεται ο καθένας μας. Μπορεί να πληρώνει αισθητά λιγότερα απ' όσα μας έδινε η προηγούμενη. Μπορεί να μην είναι εύκολο να την κατακτήσουμε, έχοντας να συναγωνισθούμε εκατοντάδες άλλους υποψήφιους. Αλλά αυτή η δουλειά υπάρχει. Και είναι προτιμότερη από την ανεργία.
Το άλλο πρόβλημα είναι το πού θα βρούμε αυτήν την -έστω και όχι ιδανική- θέση. Σχεδόν όλοι μας κάνουμε ακριβώς το ίδιο: Ψάχνουμε στο Internet, στέλνουμε απρόσωπα CVs μέσω e-mails, ψάχνουμε μέσω γνωστών και φίλων. Κάποιοι άλλοι βρίσκουν δουλειά. Εμείς γιατί δεν μπορούμε; Το σίγουρο είναι ότι δεν γίνεται να βρουν όλοι δουλειά. Γιατί η προσφορά θα είναι πάντα μεγαλύτερη από την ζήτηση (ακόμη και σε κανονικές περιόδους -πόσο μάλλον τώρα με την κρίση). Αυτό, λοιπόν, σημαίνει ότι αναγκαστικά για αυτήν την μία, την οποιαδήποτε θέση εργασίας, πρέπει να ανταγωνιστούμε κάποιους άλλους και να τους κερδίσουμε.
Όλα τα παραπάνω σημαίνουν πρακτικά τα εξής: Για να βγει κάποιος που έμεινε άνεργος υπό τις παρούσες, "άγριες" συνθήκες να ψάξει για δουλειά, θα πρέπει κατ' αρχήν να μελετήσει καλά τον εαυτό του. Να σταθμίσει με απόλυτη ακρίβεια τα υπέρ και τα κατά του -να δει πού είναι καλός και πού πάσχει και να παραδεχθεί το δεύτερο πάνω απ' όλα. Επίσης, να δει πόσο χαλαρά μπορούν να είναι τα όριά του όσον αφορά στο είδος της δουλειάς που μπορεί να κάνει, στο πόσο μακριά από το σπίτι του θα είναι η δουλειά αυτή και στο πόσο θα πληρώνεται. Στη συνέχεια, θα πρέπει να προχωρήσει και στην ανάλυση της αγοράς. Τι δουλειές υπάρχουν; Πού; Πόσο πληρώνουν.
Θα συνεχίσουμε το αφιέρωμά μας τις επόμενες ημέρες με πιο πρακτικές συμβουλές. Μείνετε συντονισμένοι. Και για αρχή κρατήστε αυτό: Δουλειές υπάρχουν, αλλά πρέπει να καταλάβουμε απολύτως τον εαυτό μας πριν τις διεκδικήσουμε.
(Πηγή: mensguide)
