Στο σχέδιο νόμου που επεξεργάζεται το υπουργείο, το οποίο προγραμματίζεται να κατατεθεί στη Βουλή ως τον Ιούνιο, πέρα από την απλοποίηση διαδικασιών αδειοδότησης για στρατηγικές επενδύσεις τουρισμού, εισάγεται ένα νέο τουριστικό προϊόν, τα «σύνθετα τουριστικά καταλύματα». Η ρύθμιση θα λειτουργήσει συμπληρωματικά με την τροποποίηση του χωροταξικού σχεδίου για τον τουρισμό τον ερχόμενο Ιούλιο.
«Σύνθετα τουριστικά καταλύματα» χαρακτηρίζονται ξενοδοχειακά καταλύματα σε συνδυασμό με τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες και με εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής. Στο σχέδιο νόμου καθορίζεται ανά περίπτωση το μέγιστο ποσοστό των τμημάτων του σύνθετου τουριστικού καταλύματος που είναι δυνατόν να μεταβιβαστούν ή να εκμισθωθούν μακροχρόνια, ενώ ο συντελεστής δόμησης είναι ενιαίος και μικρότερος από αυτόν που ισχύει σήμερα για τις τουριστικές εγκαταστάσεις εκτός σχεδίου.
Την ανάγκη η αξιοποίηση ακινήτων να περιλαμβάνει «πολεοδομικά κίνητρα οικονομικής απόδοσης», όπως η τουριστική κατοικία, έτσι ώστε η επένδυση να αποδώσει οικονομικά τόσο στον επενδυτή όσο και στη χώρα, επισημαίνει ο κ. Τ. Χωμενίδης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ολυμπιακά Ακίνητα. Οπως σημειώνει, η τουριστική αξιοποίηση των ακινήτων, πέρα από τη μακροχρόνια μίσθωση, θα πρέπει να περιλαμβάνει και ένα ποσοστό (35%) της έκτασης το οποίο να διατεθεί για τη δημιουργία τουριστικής κατοικίας προς πώληση, με προδιαγραφές ήπιας δόμησης.
«Αν δεν γίνει τουριστική κατοικία η οποία να μπορεί να πουληθεί, δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί επενδυτής» υπογραμμίζει ο κ. Χωμενίδης, τονίζοντας ότι είναι το μόνο πράγμα «που έχει ζήτηση», και αναφέρεται στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης. Παράλληλα εξηγεί ότι το μοντέλο της τουριστικής κατοικίας στη χώρα δεν μπορεί να είναι μίμηση του ισπανικού μοντέλου της «πολυκατοικίας πάνω στη θάλασσα», αλλά αφορά ήπια δόμηση. Οπως υπολογίζει, με ποσοστό δόμησης 5%-6% στα 1.000 στρέμματα, δημιουργούνται 50.000 τ.μ., τα οποία μπορεί να αποφέρουν 40-50 εκατ. ευρώ, ενώ σε αυτά προστίθενται και πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις (ΦΠΑ, φόρος μεταβίβασης κ.ά.) στην οικονομία και στα δημόσια έσοδα.
Ο ίδιος υπενθυμίζει την πρώτη απόπειρα θεσμοθέτησης της τουριστικής κατοικίας με νόμο που ψηφίστηκε το 2003, ο οποίος δεν εφαρμόστηκε ποτέ για «πολιτικούς λόγους».
Η αναπτυξιακή προοπτική της τουριστικής κατοικίας είναι πολύ μεγάλη, καθώς υπολογίζεται ότι μπορούν να χτιστούν 20.000 σπίτια των 100 τ.μ. σε 40.000 στρέμματα ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Η αναλογία είναι περίπου 400 σπίτια ανά νομό. Μπορούν να αποφέρουν έσοδα 5 δισ. ευρώ, τα οποία αντιστοιχούν στο 2% του ΑΕΠ.
(πηγή: tovima.gr)
